خوراک و آب به صورت آزاد ارائه شد و موارد زیر برای محیط زیست ارائه شد: 1 فوت 2 به ازای هر پرنده، 25 پرنده در هر تغذیه کننده، 50 پرنده در هر خط آبخوری اتوماتیک نیپل ، چراغ های LED مدرن، با تمام مشخصات دیگر طراحی شده برای مطابقت با استانداردهای صنعت.
دو طرح تستی ایجاد شد، با نوع اول (رنگ ترکیبی، مجموعاً 12) با ابعاد 10×10 و شامل چهار دانخوری، یکی از هر رنگ (قرمز، سبز، آبی، زرد)، دو خط آب و 100 پرنده در هر قلم.
نوع دوم آزمایش (تک رنگ) با ابعاد 10’x5’، حاوی دو دانخوری همرنگ (سه قلم تکراری برای هر رنگ؛ در مجموع 12)، یک خط آب و 50 پرنده در هر قلم بود.
وزن پرنده (توسط قلم) در محل قرارگیری و به صورت هفتگی تا پایان دوره رشد (شش هفته) ثبت شد. مصرف خوراک در هر فیدر بر اساس برنامه زیر اندازه گیری شد: 0-72 ساعت، هر چهار ساعت. سه تا هفت روز، هر 12 ساعت؛ هفت و چهارده روز، روزانه; سه تا شش هفته، هفتگی
سیستم دانخوری بشقابی اتوماتیک در تست رنگی مخلوط در جهت عقربه‌های ساعت (بر اساس مکان در قلم) پس از هر وزن برای سه هفته اول چرخانده شدند، از هفته‌های سوم تا ششم آنها روزانه چرخانده شدند. مرگ و میر و وزن مرده نیز ثبت شد.
تنظیمات دانخوری مرغ گوشتی
تفاوت قابل توجهی در مصرف دان مرغ گوشتی (ترجیح) بین رنگ های فیدر در تست های رنگی مخلوط برای کل رشد و همچنین مصرف هفتگی یافت شد.
ترجیح (بر اساس مصرف خوراک) در طول پنج روز اول، رنگ متفاوتی نسبت به رنگی بود که در هفته از هفته سوم شروع می‌شد و به‌عنوان ترکیبی برای کل رشد انتخاب می‌شد.
تفاوت معنی داری در تلفات، تبدیل خوراک یا وزن پرنده وجود نداشت.
برای آزمایش دوم، از 1800 جوجه کاب ماده استفاده شد، تمام مشخصات دیگر یکسان بود. نتایج نیز مانند آزمایش اول بود.
ما می‌توانیم نتیجه بگیریم که جوجه‌های گوشتی در صورت انتخاب، دانخوری های قرمز رنگ (بر اساس مصرف) را ترجیح می‌دهند.
بیشتر بخوانید: قیمت دستگاه پرکن مرغ
با این حال، این با افزایش سن تغییر می کند (سبز به سن پنج روزگی ترجیح داده می شود). ما همچنین می‌توانیم استنباط کنیم که رنگ دانخوری هیچ تأثیری بر عملکرد جوجه‌های گوشتی ندارد، در صورتی که هیچ انتخابی برای رنگ فیدر داده نشده باشد.
